Almost back

Lieve sneeuwvlokjes,

Wat is de tijd weer snel gegaan, zaten we de vorige keer nog in 2014, nu hopen we alweer bijna terug in Nederland te zijn. Morgen hopen we naar Nairobi te vertrekken, waarna we donderdagavond om 10 voor 12 hopen op te stijgen om rond kwart over 9 Nederlandse tijd richting onze lieve familie en vrienden terug te zien.

Na onze vorige blog is er weer heel wat gebeurd. Het nieuwe jaar mochten we ingaan met de andere vier meiden van plateau. Nadat we eerst een dagje met hen meegelopen hadden in het plateau mission hospital, konden we daarna rustig het nieuwe jaar ingaan, maar wel zonder vuurwerk. Op dit heerlijk rustige plekje hebben we genoten van de geweldig mooie sterrenhemel. Op 1 januari konden we dan toch werkelijk een Nieuwjaars duik nemen bij Naiberi campsite, met een ijzingwekkend temperatuurtje van 30 graden durfden we dat nog net aan.

Na een dagje in Eldoret, vervolgde we onze reis in alle vroegte richting het zuiden van Kenia, naar Masai mara (natuurreservaat). We verbleven in een tentenkamp, wat een hele belevenis was, maar waar we wel echt de puurheid van de natuur konden proeven, met de aapjes die meegenoten als we buiten een douche namen;).
Onderweg waren we al wel zebra’s, gnoes en impala’s tegengekomen, maar we waren toch wel benieuwd naar de echte afrikaanse big five. We hadden geluk en hebben heel wat dieren mogen bewonderen. We begonnen met een cheeta, waarna we al snel olifanten, zebra’s, giraffen en bijna twee leeuwen voorbij racete op weg naar de luipaard (de chauffeurs communiceren namelijk met elkaar via een radio wanneer ze een zeldzaam beest zien). Het was een hele belevenis om alle wilde dieren op zo’n korte afstand te zien. Na de eerste twee uur hadden we al vier dieren van de big five gezien (de olifant, luipaard, leeuw en buffel). De neushoorn liet zich die dag niet zien, maar het was een geweldig mooie ervaring die we niet snel zullen vergeten.

Toen we terug waren, was Els al snel jarig. Nadat we die maandag stage hadden gelopen, de meiden van plateau in het ziekenhuis rondgeleid hadden, gingen we snel op huis aan om de verjaardag te vieren. Het was een drukke, gezellige verjaardag, die Els voor het eerst heeft mogen meemaken in een heerlijk warm zonnetje. Helaas mocht te pret niet lang duren, de volgende dag voelde we ons allemaal niet zo lekker. Ellen is zelfs nog naar het ziekenhuis geweest omdat haar temperatuur opliep tot bijna 40 graden. Een bloedonderzoek wees uit dat Ellen een buikinfectie had, ze kreeg antibiotica mee, gelukkig knapte ze na een paar dagen weer op. Zuster Josja heeft deze dagen haar verpleegkundige skills kunnen bewijzen voor patiënten Els en Ellen.

Ondertussen is het afscheid in het ziekenhuis ook een feit. Ellen heeft Kenia ook alweer anderhalve week verlaten, zij is 15 januari teruggevlogen en bibbert nu van de kou terwijl nog van de laatste zonnestralen genieten. Voordat we Ellen uitgezwaaid hebben, hebben we met z’n zevenen Nairobi verkend en de laatste souvenirs kunnen kopen. En toen was het droevige afscheid van Ellen toch echt een feit en is ze in haar uppie terug naar Nederland gevlogen.

Om ons verdriet van ons af te zetten, zijn we vrijdag met z’n 6en maar opzoek gegaan naar de gemiste neushoorn, in Nakuru. Wat een contrast met Masai mara waar je hele grasvlaktes hebt, is dit een dicht begroeid natuurgebied met een geweldig mooi meer met flamingo’s als middelpunt. Aan het eind van de dag werden we nog verrast door een luipaard die net een prooi gevangen had.

De laatste week hebben we ons nog laten verwennen met een massage en hebben we onze nagels laten doen. Om vervolgens geheel ontspannen nog wat voor school te kunnen werken. Toch wilde we alle twee nog graag de setting van een kindertehuis ervaren. Zo zijn we donderdag naar ‘Open arms’ geweest. Wat een mooie ervaring! Dit kindertehuis is opgezet door middel van families die kinderen opnemen in hun gezin. Zo bestaat een gezin uit vader en moeder met een aantal eigen kinderen en verder wees/achtergelaten kinderen, wat ervoor zorgt dat er totaal tussen de 20 en 25 mensen in één huis leven. Het hele gezin wordt gezamenlijk gerund, er heerst discipline en er wordt gezamenlijk verantwoordelijkheid gedragen voor alle kinderen. Er is een eigen school op het terrein, waarop de kinderen uit de community ook welkom zijn. Dagelijks is er rond 6uur ’s avond een devotion, waarbij alle kinderen gebeds- en dankpunten aandragen, een tekst opzeggen, zingen en er een stukje uit de bijbel gelezen wordt om daar nog kort over door te praten. Wij waren dankbaar dat wij dit mee mochten maken en zo in een gezin mochten kijken en ervaren op welke manier aan deze kinderen een toekomst geboden wordt. De nacht van vrijdag op zaterdag hebben we overnacht in een chalet op de compound van Open Arms, een leuke manier om wat bij te dragen aan dit mooie project! De volgende dag zijn we weer vertrokken naar Eldoret.

Toen kwam het afscheid wel heel dichtbij en moest er ’s avonds afscheid genomen worden van de meiden(onze klasgenoten) die vier maanden in Plateau geleefd hadden. Ook zondag moest er afscheid genomen worden in de kerk, waarna we aan een heerlijk diner verzorgd door Coby (& Jaap) en Hilda mochten aanschuiven om van hen ook officieel afscheid te moeten nemen. Dit wordt dan ook onze laatste blog waarin we jullie over onze belevenissen in Kenia vertellen.

Wij geniet nog van de warmte en het zonnetje, maar komen jullie weer snel vergezellen in het koude Nederland.

Liefs Josja en Els